- τετρακίδαρις
- ο, Ν(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος κανονικών εχινοειδών εχινοδέρμων που ανακαλύφθηκε σε αποθέσεις τού νεωκομίου.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tetracidaris < τετρ(α)-* + κίδαρις (ΙΙ)].
Dictionary of Greek. 2013.
τετρακίδαρις
Look at other dictionaries:
τετρ(α)- — ΝΜΑ, και βοιωτ. τ. πετρα και θεσσαλ. τ. πετρο , Α α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο αριθμητικό τέσσερεις (για τη μορφή βλ. λ. τέσσερεις) και σημαίνει ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό είναι,… … Dictionary of Greek
